ΚΕΝΤΡΟ ΙΑΠΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΙΝΕΖΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

ΚΕΝΤΡΟ ΙΑΠΩΝΙΚΩΝ & ΚΙΝΕΖΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΑΚΟΥ

KANJI

Η ακριβής του μετάφραση είναι “Χαρακτήρες Han” ή πιο απλά “Κινέζικοι Χαρακτήρες”. Πρωτοεμφανίστηκαν τον 16ο αιώνα π.Χ. στην Κίνα αλλά λόγω της πολυπλοκότητάς τους υπάρχουν υποψίες ότι προηγήθηκαν αρκετοί αιώνες για την δημιουργία τους. Στην Ιαπωνία πρωτοεμφανίστηκαν τον 4ο αιώνα μ.Χ., σε επιστολές μεταξύ των Αυτοκρατοριών της Κίνας και της Ιαπωνίας και αποτέλεσαν την πρώτη γραφή των Ιαπώνων. Η χρήση τους όμως από τους Ιάπωνες διέφερε από τον Κινέζικο τρόπο και έτσι ξεκίνησαν να αποκτούν μια καινούργια ζωή.

Aν και ο κάθε χαρακτήρας kanji εμπεριέχει μια έννοια, οι Ιάπωνες αποφάσισαν να την αγνοήσουν και να χρησιμοποιήσουν τα kanji μόνο ως μια αλφάβητο. Αποτέλεσμα ήταν ότι ο κάθε χαρακτήρας χρησιμοποιήθηκε καθαρά φωνητικά και με μικρές προσομοιώσεις του Κινέζικου τρόπου προφοράς που τα έκαναν πιο εύκολα για τους Ιάπωνες να τα προφέρουν. Αυτό ήταν και το πρώτο βήμα που διαφοροποίησε τα Ιαπωνικά kanji από τα Κινέζικα. Με την ανάπτυξη των Hiragana και Katakana, η γραφή μιας πρότασης θεωρήθηκε αρκετά χρονοβόρα, περίπλοκη κι έτσι αποφασίστηκε να αντιστρέψουν τους ρόλους των kanji. Αγνόησαν λοιπόν την Ιαπωνική φωνητική προσομοίωση και του απέδωσαν την Κινέζικη έννοια της λέξης. Το kanji δηλαδή, ξαναπέκτησε την έννοια που του είχε δοθεί αρχικά από τους Κινέζους, αλλά χρησιμοποιήθηκε η Ιαπωνική λέξη για την προφορά της έννοιας αυτής. Έτσι, τα kanji απέκτησαν δυο τρόπους διαβάσματος, τον Ιαπωνικό και τον Κινέζικο, μιας και ο καινούργιος τρόπος διαβάσματος δεν αντικατέστησε τον παλιό τρόπο διαβάσματος, απλά προστέθηκε.

Μέχρι τα τέλη του 1800, κατά την περίοδο Meiji, τα kana και τα kanji χρησιμοποιούνταν ξεχωριστά μεταξύ τους ανάλογα με την κοινωνική θέση του ατόμου, με τα kanji να απευθύνονται αποκλείστηκα στην άρχουσα τάξη. Στο τέλος όμως του Δεύτερου Παγκοσμίου πολέμου, η γλώσσα υπέστη μερικές αλλαγές προκειμένου να γίνει πιο προσιτή. Ο αριθμός των χαρακτήρων kanji μειώθηκε σε περίπου 2.000 απλοποιημένα kanji και οι τρείς γραφές έχασαν τις κοινωνικές τους διαχωρίσεις και αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθούν και οι τρείς μαζί στον καθημερινό λόγο. Αυτά τα 2.000 kanji είναι και ο επίσημος αριθμός που χρειάζεται να γνωρίζει κάποιος για να διαβάσει μια εφημερίδα, γεγονός που τον καθιστά σε ίσο επίπεδο με έναν Ιάπωνα,  και που διδάσκονται στα σχολειά. Ο πραγματικός αριθμός των kanji αποτελεί ακόμα ένα μυστήριο και πολλοί ειδικοί διαφωνούν στον αριθμό, καθώς καινούργιοι ή ξεχασμένοι χαρακτήρες εμφανίζονται συνέχεια, χωρίς να υπάρχει κάποιο είδος λεξικού που να τους περιέχει όλους. Οι πιο γενναιόδωρες εκτιμήσεις πιστεύουν ότι μπορεί να φτάσουν και τα 100.000! Αυτοί οι χαρακτήρες που βρίσκονται πέρα από τους 2.000, αν και δεν είναι κοινοί, μπορούν να εμφανιστούν συνήθως σε τίτλους εφημερίδων πάνω σε εξειδικευμένα θέματα ή ταμπέλες εστιατορίων, τα οποία προσπαθούν να προσελκύσουν το μάτι.

Εφόσον τα kanji προήλθαν από την Κίνα, αποτελεί κοινή υποψία ότι οι δυο αυτές χώρες έχουν κοινή γραφή. Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια. Οι συνεχείς απλοποιήσεις αλλά και οι αλλαγές στην χρήση και από τις δύο χώρες έχουν καταστήσει τα ιδεογράμματα των δυο αυτών χωρών τελείως διαφορετικά, με αποτέλεσμα γλωσσολόγοι να τις κατατάσουν σε εντελώς διαφορετικά είδη γραφής. Αληθεύει ότι θα μπορούσε ένας Ιάπωνας να αποκομίσει μια γεύση από την έννοια μιας Κινέζικης πρότασης αλλά δεν θα μπορούσε να την διαβάσει. Θα μπορούσε δηλαδή να καταλάβει το νόημα των λέξεων αλλά θα γνώριζε μόνο τον Ιαπωνικό τρόπο διαβάσματος του και όχι τον Κινέζικο καθιστώντας την συνεννόηση μεταξύ των δυο χωρών αδύνατη. Είναι πιο βολικό για μας να σκεφτούμε τα kanji σαν τα λατινικά. Αν και τα γράμματα των αγγλικών, ιταλικών, γαλλικών, κ.α. είναι όμοια, κάποιος που γνωρίζει μια γραφή δεν θεωρείτε ότι μπορεί να διαβάσει μια από τις άλλες που έχουν παρόμοια γράμματα. Ακόμα κι εμείς, άμα έχουμε μια στοιχειώδη γνώση αγγλικών μπορούμε να μαντέψουμε τί λέγεται σε μια ισπανική πρόταση, βάση διαφόρων λέξεων που είναι κοινές, αλλά έχουν διαφορές. Για παράδειγμα ας συγκρίνουμε τα kanji του “λόγου” στις δυο γραφές:

Ιαπωνικά kanji

Κινέζικα kanji

言語 语言

Βλέπουμε δηλαδή ότι ενώ υπάρχουν μερικές ομοιότητες μεταξύ των διαφορετικών χαρακτήρων, οι διαφορές τους είναι αρκετές. Και αυτό αφορά μόνο τον τρόπο γραφής! Η χρήση τους σε προτάσεις αποτελεί άλλη μια περίπλοκη ιστορία με αποτέλεσμα το ότι γνωρίζετε Ιαπωνικά να μην σημαίνει ότι γνωρίζετε Κινέζικα.

Όπως είπαμε, τα kanji απέκτησαν διαφορετικούς τρόπους διαβάσματος βάση της Ιαπωνικής και Κινέζικης προφοράς που τους αποδόθηκαν. Εδώ, είναι το δύσκολο κομμάτι της γνώσης τους. Όταν παρουσιάστηκε ο ιαπωνικός τρόπος διαβάσματος του kanji, ο παλιός κινέζικος δεν εξαλείφτηκε, τα kanji τώρα έχουν δυο τρόπους διαβάσματος. Οι διαφορετικοί αυτοί τρόποι δεν διαχωρίζονται στο τρόπο γραφής του ιδεογράμματος, δηλαδή δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο στην γραφή του kanji που να μας προτρέπει ως προς ποιόν τρόπο θα χρησιμοποιήσουμε. Θα πρέπει να αναγνωρίζονται βάση του νοήματος της υπόλοιπης πρότασης, των άρθρων ακόμα και της θέσης που κατέχουν μέσα στην πρόταση. Αυτά φαντάζουν λίγο περίπλοκα, αλλά με τη συχνή χρήση αποστηθίζονται και γίνονται δεύτερη φύση.

Εξακολουθούν όμως να είναι ένα πρόβλημα ακόμα και για τους Ιάπωνες που δεν γνωρίζουν πώς να προφέρουν μερικούς λιγότερο γνωστούς τρόπους διαβάσματος ενός kanji που δεν χρησιμοποιείται τόσο συχνά. Αυτά τα kanji συνηθίζουν να έχουν Furigana (χαρακτήρες Hiragana που βρίσκονται από πάνω από το kanji και μας δίνουν τον τρόπο διαβάσματος) και έτσι δεν αποτελούν ιδιαίτερο πρόβλημα.

 

logoside