Ξύλινα σπίτια - Ιαπωνία
Την περίοδο Meiji (1868-1912) η Ιαπωνία σε μια προσπάθεια να γίνει πιο μοντέρνα, ενθάρρυνε την δημιουργία σπιτιών κατασκευασμένα σύμφωνα με τη δυτική αρχιτεκτονική (πιο ανθεκτικά ενάντια στις φυσικές καταστροφές και την φωτιά αντί του παραδοσιακού ξύλινου σπιτιού που επικρατούσε). Ως συνέπεια η παραδοσιακή ξύλινη ιαπωνική αρχιτεκτονική άρχισε να χάνετε.
Πάραυτα υπάρχουν μερικές οργανώσεις που στοχεύουν στην διατήρηση και ανάδειξη των παλαιών αυτών κτιρίων. Μια τέτοια οργάνωση είναι το Edo-Tokyo Open Air μουσείο. Κατέχει 29 κτίρια τα οποία κατασκευάστηκαν στο Tokyo (εκείνη την εποχή γνωστό ως Edo) και μεταφέρθηκαν στο Μουσείο για την καλύτερη διατήρηση τους. Η τοποθέτηση τους στο μουσείο αντικατοπτρίζει όσο γίνεται καλύτερα την γεωγραφία της εποχής, με τα σπίτια των εργατών και χωρικών χωριστά.
Οι επισκέπτες μπορούν να δουν από πρώτο χέρι τον τρόπο ζωής και τις υποχρεώσεις των προγόνων τους. Σπίτια με αχυροσκεπές έπρεπε να έχουν αναμμένες φωτιές μέσα τους για να εμποδίσουν, μέσω του καπνού, τα έντομα στην δημιουργία φωλιάς στην οροφή. Τα σπίτια είναι διακοσμημένα με εργαλεία της εποχής. Τελευταίες προσθήκες στην συλλογή του μουσείου είναι δυο σπίτια που δωρίθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους. Πιστεύεται ότι είναι κτισμένα γύρω στο 1865 και 1928.
Τα κτήρια έπρεπε να λυθούν και να ξανασυναρμολογηθούν, μια διαδικασία που κράτησε χρόνια. Η ακριβής απεικόνιση του κτιρίου στα χρόνια που κτίστηκε παρουσιάζει επίσης σοβαρά προβλήματα. «Για να αποτυπωθεί όσο γίνεται πιο πιστά, ψάξαμε να βρούμε όσο γίνεται περισσότερα στοιχεία και εικόνες για το κτίριο. Προσπαθήσαμε να χρησιμοποιήσουμε μνήμες που είχε ο προηγούμενος ιδιοκτήτης για το σπίτι. Το κτίριο έχει περάσει πολλές αλλαγές και ανακατασκευάσεις, όμως δεν υπάρχουν σχέδια του κτιρίου και προσπαθούμε να το αποκαταστήσουμε μελετώντας τα αρχεία και εξετάζοντας την διευθέτηση των πυλώνων του», αποκαλύπτει ο Διευθυντή του Μουσείου. Η ακριβής ανάπλαση τους όμως δεν είναι αρκετή. Καινούργιες τεχνολογίες πρέπει να χρησιμοποιηθούν προκειμένου να κτίρια να είναι ανθεκτικά ενάντια σε σεισμούς κάτι που κάνει την διαδικασία ακόμα πιο επίπονη.
Κείμενο Άρης Λ. από το περιοδικό “Highlinghting Japan” Νοέμβριος 2011 για το Κέντρο Ιαπωνικών & Κινεζικών Σπουδών Οικονομάκου
